Hartowanie!

  Krok pierwszy: 

  Siedzimy sobie w Farfurni (Zawadka Rymanowska, Beskid Niski) z Janeczką i Michałem, naszymi gospodarzami i ich cudownymi dziećmi. Za oknem biało, spadł świeży śnieg, a tu nagle pada hasło: Hartujemy się ? Wszystkim oczy się zaświeciły i padły instrukcje.

Krok drugi:

Ja i Maciek, a później Łukasz ubieramy się ciepło. Ale przy drzwiach zdejmujemy buty i gołymi stopami uskuteczniamy szybki,...bardzo szybki, bardzo, bardzo szybki trucht wokół domu! Start!! Uuuuuuuuuuuuuuuuu,aaaaaaa,uuuuuaaa!!!! Wszystko trwa może minutę, może pół, a może całą wieczność.

Krok trzeci:

 Wracamy. Przy drzwiach czeka na nas wcześniej przygotowany ręcznik, wycieramy dokładnie stopy, które (może trudno w to uwierzyć) z minuty na minutę stają się GORĄCE! A kafle, wcześniej zimne, robią teraz wrażenie podgrzewanej podłogi.  Zakładamy skarpety i siadamy z zasłużoną gorącą herbatką z sokiem (hand made Farfurnia) w dobrym towarzystwie. 

Podsumowanie:

 Dla sceptyków - nikt nie zachorował, wszyscy czujemy się świetnie i zapowiadamy jeszcze.  Śniegu u nas już nie ma, ale całą procedurę można powtórzyć wiosną w biegu po rosie. 

  A co mówią mądre definicje? Hartowanie - to proces adaptowania ciała do niekorzystnych warunków atmosferycznych poprzez regularny kontakt z niekorzystnymi  bodźcami, które w odpowiednich dawkach usprawniają regulacje cieplną organizmu i tym samym zwiększają tolerancję na zimno, ciepło, wilgotność, zimny wiatr. Efekt? Zmniejsza się podatność na choroby.