Psy z sierpem księżyca - sekwencja asan

  

    Dziś sekwencja asan, które można zrobić wolno, pojedynczo, albo połączyć w dynamiczną sekwencję. Wtedy każdą z nich można przeplatać "psem z głową w dół". 

Adho-mukha-svanasana - pies z głową w dół

    Do tej pozycji wchodzisz z klęku podpartego ( kiedy całe dłonie są na macie, ustawione na szerokość barków, kolana na szer. bioder) prostujemy nogi w kolanach, odpychamy się dłońmi od maty, pośladki wypychamy wysoko do góry. Stopy na szerokość bioder, pięty lekko na zewnątrz, szyja rozluźniona.

    Ta pozycja szczególnie przydaje się Paniom o "słabych rękach", bo wzmacnia ramiona i przedramiona. Rozciąga też doskonale tyły nóg. Może już o tym pisałam, ale pozycja jest dobra dla biegaczy po maratonach:) W "psie" rozciągają się także plecy i kręgosłup. Lubię ją ćwiczyć na początku sesji, bo dodaje mi energii i siły. 

Urdhva Mukha Svanasana - pies z głową do góry

    Do tej pozycji możemy przejść z  "psa z głową w dół", lub z leżenia na brzuchu. Stopy ustawione równolegle do siebie, opuszczamy miednicę, rozluźniając pośladki. Klatka piersiowa do przodu i lekko w górę. Odpychaj się dłońmi od maty.

To też pozycja, która świetnie wzmacnia ręce. Wygina kręgosłup do tyłu - uelastyczniając go. 

Sierp księżyca - wygięcie do tyłu.

     Możemy znowu wejść do tej pozycji z "psa z głową w dół" ( to zresztą dobry punkt wyjścia do wielu asan, więc warto praktykować go jak najczęściej i poświęcić mu wiele uwagi). Wysuwamy prawą nogę mocno do przodu, przesuwamy biodra i pośladki do przodu i w dół. W początkowym etapie ręce mogą zostać na biodrach. Klatkę piersiową unosimy do góry. 

     Jeśli dobrze się czujesz w tym ułożeniu możesz przenieś splecione dłonie do góry i w tył. To jeszcze bardziej otwiera nam klatkę, rozciąga boki ciała. Nie zapominaj o spokojnym oddechu i obserwowaniu swojego ciała. 

                                                                  Fot. Marta Błażejowska

Zobacz także:
Do góry nogami