I znowu mamy Dzień Mamy i Dzień Dziecka
Wychowujemy dzieci nie dla siebie ale dla innych, szykując je do różnych ról - ostatnio często słyszę takie zdanie i ono krąży mi po głowie. Dzieci nie są naszą własnością. To zdanie też jest piekielnie trudne, gdy sobie je uświadomimy. Myślę o tym patrząc na moje dzieci....
A kiedy o czymś usilnie myślisz, to przykłady same przychodzą do ciebie. I pewnie dlatego wpadła mi do rąk książka ks. Jana Twardowskiego "Myśli na każdy dzień". A w niej na dzień 26 maja czytamy...
"Macierzyństwo jest powołaniem. Matka posiada dziecko i może się nim cieszyć, radować, ale nie ma nad nim władzy...."
"Jeżeli kogokolwiek wychowujemy, pamiętajmy, że nigdy nie można zagarniać dziecka tylko dla samego siebie. Na tym polega wielkość macierzyństwa, wielkość matki".
Trudne,......znowu do przemyśleń.
Taki nostalgiczny ton mi się pojawił, pewnie przez te pogodę deszczową i senną.
Nie zgadzam się z tym "wychowywaniem dla innych". Nie zgadzama się też z próbą zawłaszczania dzieci przez państwo. Najważniejszym zadaniem rodziców, oprócz pomocy w worośnięciu, na zdrowego, rozumnego, dobrego człowieka, jest pomoc dziecku w odnalezieniu jego powołania. I oczywiście wychowanie go tak, aby gdy rodzice się zestarzeją, samo chciało rodzicom pomagać.
OdpowiedzUsuńMyślę, że prawda jak zawsze leży pośrodku. Nie piszę o zawłaszczaniu przez państwo. Mnie chodzi o to by rodzice nie zawłaszczali dzieci. A czasami takie skrajne opinie sprawią, że znajdziemy swój balans :) Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńW mojej poprzedniej wypowiedzi też jest zawarta niezgoda na zawłaszczanie dzieci przez rodziców. A mianowicie w stwierdzeniu, że rolą rodziców jest pomoc dziecku w odnalezieniu jego powołania. Rodzice zawłaszczający dzieci narzucają im swoje poglądy i naciskają na nie, aby postępowały w życiu dokładnie tak jak tego chcą rodzice. Skutkiem tego może być nieudane, a nawet nieszczęśliwe życie dziecka.
Usuń